در این مقاله می‌خوانیم:

تعریف همدلی[۱]
عدم همدلی[۲]و فرسایش مغز
سازشگری با عدم همدلی

تعریف همدلی[۱]
همدلی به توانایی درک یا احساس ما از آنچه که فرد دیگری در حال تجربه است اطلاق می‌شود. به عبارت دیگر، همدلی عبارت است از توانایی ذهنی ما در اینکه بتوانیم خودمان را در مقام و موقعیت فرد مقابل قرار داده و احساسات او را درک کنیم. همدلی در عمل، یعنی دیدن با چشم، شنیدن با گوش، و احساس کردن با قلب طرف مقابل است.

عدم همدلی[۲] و فرسایش مغز
عدم همدلی در بیشتر بیماران مبتلا به فرسایش مغز در سیر بیماری بروز می‌نماید ولی شدت آن، و همچنین زمان بروز آن در طول بیماری، در بیماران مختلف متفاوت است.
افراد مبتلا به آلزایمر در دوران ابتدایی و حتی میانی بیماری ممکن است به راحتی احساسات همدلی از خود نشان دهند ولی به‌تدریج در نتیجه پیشروی بیماری و با کم شدن درک شناختی، دچار تغییر رفتاری عدم همدلی می‌شوند. در مقابل در بیماران مبتلا به دمانس فرونتوتمپورال[۳]، به‌دلیل از دست رفتن زودهنگام سلول‌های خاکستری در منطقه‌ای از مغز که وظیفه عملکرد اجتماعی را بر عهده دارد، عدم همدلی معمولاً در اوایل بیماری بروز می‌کند.
با توجه به اینکه در بیماران مبتلا به دمانس فرونتوتمپورال اختلال حافظه دیرتر بروز می‌کند، وجود علایم روان‌پزشکی مانند عدم درک احساسات افراد و عدم همدلی با آنها، ممکن است به غلط با تشخیص‌های روان‌پزشکی تحت مداوا قرار بگیرند. در بیماران مبتلا به آلزایمر این تظاهر بالینی بعد از اختلالات حافظه و معمولاً بعد از اینکه همراهان بیمار از تشخیص مطلع شده‌اند بوجود می‌آید.  
عدم همدلی در بیماران فرسایش مغز فرونتوتمپورال شدیدتر بوده و برای مراقبت کنندگان بسیار استرس زا و دردناک است. بیمار به راستی ادعا می‌کند که همسرش را دوست دارد ولی هیچ‌گونه عکس‌العملی نسبت به مشکلات و نیازهای زندگی روزمره از خود نشان نمی‌دهد. این بیماران در درک و ابراز احساسات در شرایطی که معمولا باید باعث خوشحالی و یا ناراحتی در آنها بشود با بی‌تفاوتی برخورد می کنند. مثلاً خبر ازدواج فرزند، فوت دوست و یا بستگان نزدیک، و یا حتی سقوط نوه‌اش از تاب یا سرسره، کوچک‌ترین واکنشی را در او به وجود نمی‌آورد.
متأسفانه به‌دلیل از دست رفتن توان قضاوت در این گونه بیماران، تلاش‌های مراقبین برای بیدار کردن حس همدلی، کوششی بی‌فایده است و کوچک‌ترین تغییری در این وضع به وجود نمی‌آورد.
این بیماران تنها به نیاز‌های شخصی خود واکنش نشان می‌دهند و برای رفع آنها ممکن است شرایط مراقبین خود را درک نکرده و نسبت به آن هیچ‌گونه رفتاری که نمایانگر همدلی است از خود نشان ندهند.

سازشگری با عدم همدلی
تنها راه کنارآمدن با عارضه عدم همدلی، سازشگری غیردارویی است. مراقبت‌کننده باید باور داشته باشد که عدم همدلی بیمار اختیاری نیست و به علت بیماری بوجود آمده است.
با بیمار به احترام رفتار کنید و او را برای از دست دادن احساسات همدلی سرزنش ننمایید.
بیمار و آنچه که برای او بوجود آمده است بهبودپذیر نیست. این مراقبت‌کنندگان‌ و نزدیکان بیمارند که باید خود را با وضع جدید وفق دهند.
 
مراجع و منابع
alzheimers.net; (Oct 2016), Dementia and lack of empathy, retrieved April 2017, from, http://www.alzheimers.net/8-10-16-lack-of-empathy-in-people-with-dementia/
smh.com.au; (n.d.), Study dementia and lack of empathy, retrieved April 2017, from http://www.smh.com.au/national/health/study-shows-why-some-dementia-patients-lack-empathy-20160609-gpf4vm.html
[1] Empathy
[2] Lack of Empathy
[3] Fronto-Temporal Dementia, FTD